Een financieel directeur van ACIST te Heerlen verdiende zo'n € 10.500,- bruto per maand. Het ten onrechte declareren van een paar kinderschoenen die voor € 36,99 bij Decathlon waren aangeschaft, kostte hem echter zijn baan.

Dat was niet de enige reden, er zaten ook onregelmatigheden en slordigheden in de kilometerregistratie van de financieel directeur, meldt de Telegraaf.

Gesjoemel met bonnetjes

In oktober vorig jaar diende de man een bonnetje in om te declareren. In december werd de bon door de hr-afdeling van het bedrijf gecontroleerd en constateerde men dat er geen sprake was van zakelijke aankoop, maar dat er kinderschoenen - maat 38 - ter waarde van € 36,99 op het bonnetje vermeld waren.

Aanvankelijk werd de zaak door de directeur afgedaan als een vergissing. Een bon voor zakelijke veiligheidsschoenen zou per abuis zijn verwisseld met het bonnetje voor de kinderschoenen, en omdat beide paren gelijk geprijsd waren, viel het niet op. De directeur vroeg de juiste factuur op bij schoenenleverancier Albert America, om zo alsnog aan te kunnen tonen dat hij in oktober wel degelijk een paar werkschoenen heeft gekocht.

Nattigheid en onraad

De werkgever van de man geloofde er weinig van: de financieel directeur gaf eerder aan wel degelijk veiligheidsschoenen bij Decathlon te hebben gekocht, maar deze keten verkoopt dergelijk schoeisel helemaal niet.

Later werd het verhaal dat de werkschoenen wel degelijk bij Albert America waren gekocht en dat er sprake was van hoge korting omdat er voor een contante betaalwijze werd gekozen: schoenen die aanvankelijk € 60,45 kostten, kreeg de financieel directeur voor € 37,00 mee, een korting van bijna veertig procent. Dat leek de werkgever van de man onwaarschijnlijk.

Ontslag op staande voet

Wat ook meespeelde: de financieel directeur had dergelijk schoeisel helemaal niet nodig om zijn functie uit te kunnen oefenen, en voor de werknemers die dat wel nodig hebben, worden werkschoenen door het bedrijf bij een andere leverancier centraal ingekocht. Al met al voldoende reden voor ontslag op staande voet, meent ACIST. De dag voor kerst kreeg de financieel directeur te horen dat hij niet meer terug hoefde te komen.

Het ontslag werd echter aangevochten. De kantonrechter erkent weliswaar dat er sprake zou kunnen zijn van fraude, maar vindt het bewijs daarvoor te zwak. De kans dat de man zich simpelweg heeft vergist, wordt mogelijk geacht: vanwege een 'problematische thuissituatie' was de man er niet helemaal bij. Al met al onvoldoende voor ontslag op staande voet, aldus de kantonrechter.

Te veel privékilometers gedeclareerd

Na het incident met de gedeclareerde kinderschoenen dook het bedrijf eens dieper in de administratie. Uitkomsten van intern onderzoek leidden tot het vermoeden dat de financieel directeur te veel privékilometers zou hebben gereden en dat in de administratie probeerde weg te moffelen door valse zakelijke reisdoelen op te geven.

Ook dit was volgens de kantonrechter onvoldoende grond voor ontslag op staande voet. Zowel de financieel directeur als zijn werkgever konden niet bewijzen of dit zakelijke kilometers waren of niet.

Zonder reden afwezig

De financieel directeur schijnt ook vaak afwezig te zijn geweest zonder dit vooraf aan te hebben gegeven. Dit is echter evenmin reden voor ontslag op staande voet, want er was geen verbetertraject afgesproken, stelt de kantonrechter. Wat meespeelt is bovendien het feit dat de werkgever aangaf dat de man nog bij het bedrijf had gewerkt als de bonnetjesaffaire zich niet had voorgedaan.

Wel verwijt de kantonrechter de financieel directeur slordigheden in de administratie. Dit wordt hem extra zwaar aangerekend omdat hij juist een voorbeeldfunctie had. Al met al concludeert de kantonrechter dat de arbeidsrelatie 'duurzaam verstoord' is; het contract wordt per 1 juni ontbonden.

Contract beëindigd, wel recht op salaris

De man is sinds 24 december 2019 niet meer werkzaam en krijgt zijn baan dus niet terug, maar heeft wel recht op salaris tot 1 juni 2020. Met een bruto salaris van € 10.500 per maand gaat het al met al om een fors bedrag. Ook krijgt de man een transitievergoeding van € 4.095 bruto toegewezen.

Van een zogenaamde 'billijke vergoeding' kan echter geen sprake zijn: het handelen van de man en de nalatigheid hebben immers ook bijgedragen aan het verstoren van de arbeidsrelatie, aldus de kantonrechter.

ACIST moet wel opdraaien voor de proceskosten, een bedrag van zo'n € 800.

Bron: De Telegraaf